Een nieuwe week met nieuwe uitdagingen

Zo dat was weer een weekje Berlijn. Het is zondag in de middag, oftewel tijd om een nieuwe blog te typen. Nieuw is wel een goed woord voor deze week stage. De week namelijk een aantal nieuwe dingen gedaan. Eigenlijk kan ik ze niet nieuw noemen want in Nederland doe ik het zo vaak. Maar hier in Duitsland was het afgelopen week pas voor het eerst. Maar wat is er dan nieuw in Duitsland voor jou Giel? Medicatie verstreken is daar mijn antwoord op.

Dat klopt afgelopen week voor het eerst medicatie uitgedeeld en de verpleegkundige ronde gedraaid. Dus dat betekend alle waardes (bloeddruk, temperatuur en waar nodig saturatie (saturatie= zuurstof in het weefsels)) meten, medicatie rondbrengen, bloedsuiker prikken en desnoods insuline spuiten. De reden dat ik het hier in Duitsland nog niet had gedaan kwam door de taal barrière en het feit dat ze hier net iets andere medicatie namen hebben dan in Nederland. Gelukkig is alleen de naam iets anders maar hebben ze dezelfde werkzame stof. Dit alles wilden ik echter nog niet zonder toezicht doen, denkend aan bevoegd en bekwaam zijn. Ik ben namelijk niet bekwaam in de Duitse taal en de soorten medicatie hier. Vandaar dat ik de hele ronde heb gelopen samen met een Krankenschwester (Duitse vrouwelijke verpleegkundige) die mij controleerde en uitleg gaf waar nodig was. Gelukkig was het een collega die mij zeer veel deed uitleggen en mij liet spartelen, hierdoor leer ik namelijk het beste.

Ik heb dus mijn 4 dagen stage lopen telkens die ronde gelopen. Na dag 2 merk je dat je het plaatje goed in je hoofd begint te krijgen. Hierdoor weet je beter wat je bij welke patiënt moet doen. Natuurlijk moet je nog steeds wel goed blijven kijken dat je niks vergeet. Hetzelfde geld voor mijn Duits. Maandag moet ik echt weer even inkomen het eerste uur en vrijdag praat ik vanaf minuut 1 volop Duits zonder moeite. Dat vindt ik heel fijn. In Nederland praat ik zo uren met patiënten over koetjes en kalfjes terwijl dat hier in het begin haast niet ging. Daar is nu verandering in gekomen EINDELIJK.  

Voor de rest was afgelopen week geen spannende week qua handelingen. Heb mijn eerste opdracht afgetekend ingeleverd. Aankomende week nog een paar casussen schrijven en mijn opdracht over verpleegtechnische handelingen verder afmaken. Raar gevoel nu Nederland steeds dichterbij komt. Over 3 weken ben ik nu gewoon al thuis, fijn gevoel. Niet dat ik het hier slecht heb, maar kijk gewoon uit naar thuis zijn. Bij mijn familie, vriendin en vrienden zijn. Dat wordt de motivatie om aankomende paar weken nog even volle bak te knallen.